Załamek dnia.

Dzisiaj choćbym nie wiem co robiła to i tak wszystko trafia szlag. Nie umiem się niczym zająć, nie umiem także nic w domu zrobić, mogę tylko siedzieć na kanapie i właśnie nic nie robić. W pracy znowu najadłam się nerwów, co skończyło się płaczem i gdybaniem " jak to dalej będzie" ? Nie wiem. Nie lubię pracować z moją koleżanką, która mnie wdraża we wszystkie nowe obowiązki. Wprowadza bardzo nerwowy nastrój przez co mam wrażenie, że popełniam więcej błędów.Tak na dłuższą metę się po prostu nie da. I z jednej strony cieszę się, że za 2 tygodnie ona w końcu sobie pójdzie i będę mogła spokojnie pracować, z drugiej strony lęk bo jak utknę gdzieś to sobie dalej nie poradzę. I tak źle i tak niedobrze. Przez chwilę też pożałowałam zmiany stanowiska. Jakby człowiek wiedział,że tak będzie to pewnie siedziałby na starym i miał spokojną głowę. A teraz nie dość, że obowiązki trzeba nadgonić to jeszcze znosić humory ciężarnej, niecierpliwej kobiety. Ja rozumiem, że ciąża rządzi się swoimi prawami ale pewnie rzeczy są tu nie do zaakceptowania. Byle tylko...dotrwać.